ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ “17” Τα 17 τραγούδια του δίσκου εκφράζουν βιώματα και συναισθήματα που έζησε ο δημιουργός τους (και λίγο-πολύ όλοι οι Έλληνες) στην πρώτη "μνημονιακή" 7ετία, στη δίνη των κοινωνικών καταστροφών από την βαθιά και παρατεταμένη οικονομική ύφεση. Πρόκειται για ένα ροκ αποχρώσεων concept album που έστω και χωρίς σαφείς γραμμές οριοθέτησης, έχει αρχή, μέση και τέλος. Ξεκινά, εικονογραφώντας με παλέτα σκούρων αποχρώσεων τέλματα αποπνικτικά κι αγωνιώδη. Συνεχίζει, άλλοτε με ενδοσκόπηση κι άλλοτε με καυτηριασμό της υποκρισίας (τους) αλλά και του εφησυχασμού (μας), σε μια πορεία ανάδυσης από τα σκοτεινά υπόγεια τούνελ της ατομικότητας προς την επιφάνεια, αναζητώντας το φως της συντροφικότητας. Και ολοκληρώνεται, έχοντας ανακαλύψει πολύτιμες πηγές αισιοδοξίας, που αναβλύζουν από ενεργητικές στάσεις αντίστασης κι αλληλεγγύης κι όχι από παθητικές στάσεις ανάθεσης. Το τραγούδι «17» που κλείνει τον δίσκο, το έγραψε ο Χάρης σε ηλικία 17 ετών και αφηγείται την ιστορία ενός μαθητή που δεν ολοκλήρωσε το Λύκειο από ανάγκη να εργαστεί, για να χαθεί άδοξα κάποια χρόνια αργότερα σε εργατικό δυστύχημα. Το τραγούδι και συνολικά το άλμπουμ ως μουσική παράσταση, προγραμματίστηκε να παρουσιαστεί για πρώτη φορά ζωντανά στο κοινό στην ιδιαίτερη ημερομηνία της 17ης Νοέμβρη του 2017, σε μια χρονιά μάλιστα που σηματοδοτεί τα εκατό χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917, την πρώτη – έστω και αποτυχημένη – απόπειρα οικοδόμησης ενός συστήματος δικαιότερου από αυτό που κυριαρχεί στον κόσμο μας εδώ και δυο-τρεις αιώνες. Αν σημειώσουμε τέλος ότι η τελική επεξεργασία των τραγουδιών, το audio mastering, έτυχε να τελειώσει ξημερώματα της 17/7/2017, με αυτά και μ’ αυτά, ο τίτλος «17» για τον δίσκο μάλλον ήταν μονόδρομος. CREDITS Ο Χάρης Αρώνης υπογράφει τη μουσική σύνθεση όλων των τραγουδιών, όπως και τους στίχους, εξαιρώντας το 4 (ποίηση Κώστα Γαρίδη) και τα 10, 12, 13 & 14 (ποίηση Αλέξη Δάρα). H ενορχήστρωση, η μουσική εκτέλεση (κανονικών οργάνων ή μέσω sampling), η ερμηνεία, η ηχογράφηση & οι μίξεις, το mastering, το εξώφυλλο και το booklet layout, έγιναν από το 2015 ως το 2017 από τον ίδιο «εν οίκω», με περιορισμένα μέσα και εξοπλισμό, αλλά με πολύ πάθος, πείσμα, μελέτη και πειραματισμό για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Ιδιαιτερότητες αποτελούν τα παρακάτω: Το 10 είχε ηχογραφηθεί το 2013 στο Room-S Recording Studio στο Ν. Ηράκλειο (παιξίματα – ηχοληψία – μίξη: Σίμος Κουσκούνης). Ομοίως και τα 1, 15 & 16 που ηχογραφήθηκαν το 2012 στο Timeless Recording Studio στην Ελευσίνα, με τη βοήθεια δύο συνονόματων από τη μπάντα ΕΜΜΟΝΟ ΓΚΡΙΖΟ: ο Χάρης Γερουλάκης (που έκανε την ηχοληψία και τις μίξεις) έπαιξε ηλ. μπάσο & ηλ. κιθάρα και ο Μπάμπης Τζανιδάκης έπαιξε ρυθμικές ηλεκτρικές & ακουστικές κιθάρες. Και στα τέσσερα λοιπόν παραπάνω κομμάτια, κρατήθηκε ακέραιο το ορχηστρικό μέρος, έγινε νέα ηχογράφηση των φωνητικών, remix & remaster. Τέλος, στο 7, το σόλο της ηλεκτρικής κιθάρας έπαιξε ο Σταύρος Παπουτσάκης, ένας απ’ τους παλιούς «Εναερίτες» (όπως ονομαζόταν το σχήμα που πλαισίωνε τον Χάρη σε όλα τα live της εποχής του «Μανιφέστου»*). Για την ακρίβεια, πρόκειται για ενσωμάτωση στη μίξη του αυθόρμητου solo του Σταύρου από μια παλιά πρόβα, η οποία είχε ηχογραφηθεί μ’ ένα “δημοσιογραφικό” TASCAM DR-05. Στο ίδιο σημείο στο background ακούγονται διακριτικά και οι υπόλοιποι Εναερίτες: ο Βασίλης Μεσσάρης στα τύμπανα, ο Θάνος Μπένος στα πλήκτρα και ο Mahmoud Hassan στο ηλ. μπάσο. _______________ * Ο πρώτος δίσκος του Χάρη είχε τίτλο «Της αγάπης Μανιφέστο» (2008, RPN Music). ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Χάρης Αρώνης γεννήθηκε και ζει στο Αιγάλεω, το “Egaleo City” όπως το βάφτισε ο Γιώργος Ζαμπέτας. Πρόλαβε μάλιστα κι έζησε από κοντά τον μεγάλο μας λαϊκό συνθέτη κι ανεπανάληπτο βιρτουόζο του μπουζουκιού (ο Δάσκαλος ήταν βλέπετε στενός φίλος των γονιών του), αλλά ντράπηκε και ποτέ δεν του φανέρωσε ότι σκαρώνει τραγούδια… Απόφοιτος της Ιωνιδείου Προτύπου Σχολής Πειραιά και του Τμήματος Αγρονόμων & Τοπογράφων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, σήμερα βγάζει το μεροκάματο όχι από τη μουσική, αλλά ως υπεύθυνος GIS σε τεχνική εταιρεία που εκπονεί μελέτες κτηματογράφησης για το Εθνικό Κτηματολόγιο. Πολυγραφότατος μουσικά: στιχάκια και μελωδίες γράφει συστηματικά από μαθητής Λυκείου. Όμως παρά τον μεγάλο αριθμό τραγουδιών στο συρτάρι του (ή μάλλον σε σκληρούς δίσκους, SD μνήμες και στικάκια, αν θέλουμε να ακριβολογούμε), πριν την κυκλοφορία του “17” είχε δημοσιεύσει μόνο 13 από αυτά, όλα στο πρώτο του CD με τίτλο «Της αγάπης μανιφέστο», που πρωτοπαρουσιάστηκε το 2008 στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο. Α, μην ξεχάσουμε και το τραγούδι “Ο Λύκος της ψυχής μου” που ήταν σε δικούς του στίχους και το έκανε γνωστό στο κοινό η θρυλική (και αειθαλής) μπάντα των Magic De Spell (δίσκος “ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑΝ ΟΨΙΝ”, 1995). Πάντως ο ίδιος θεωρεί ότι πέρα από την καλλιτεχνική του έκφραση, το επαγγελματικό του έργο ως μηχανικός και την εκπαιδευτική του δραστηριότητα (έχει διδάξει σε δημόσια ΙΕΚ αλλά και στο κέντρο πληροφορικής που ίδρυσε το 2001 και διεύθυνε μέχρι το 2010), το αξιολογότερο επίτευγμά του είναι ότι πρώτα απ’ όλα παραμένει ενεργός πολίτης και παρών στους κοινωνικούς αγώνες της γενιάς του.